Al meer dan een jaar niet meer langs geweest en eindelijk de moed bij elkaar geschraapt en naar het noord-oosten van de Creuse gereden. Niet zozeer gedreven door eigen nieuwsgierigheid maar door de wens van een stel vrienden om de plek te zien waar ik mijn nieuwe leven wil gaan kneden, vormen en genieten.
Regenachtig dagje. Bijna meterhoog onkruid. Een niet fatsoenlijk afgewerkte aanleg van een septic-tank. Confrontatie met stormschade aan de daken. Een houten been .... Daar kan geen paleis tegenop en een 30 jaar verlaten boerderij met giga schuur ernaast gaat dat nieteens proberen.
De plek heeft voor mij niks van zijn charme verloren, maar ik besef dat ik in de benen zal moeten komen om de kwaliteiten die ik er in 2006 heb heb aangetroffen te bewaren en niet prijs te geven aan "wat gekund had indien....".
