(07-01-2000) Zoals de Fransen hier zo mooi zeggen: "Het begin was niet zozeer goed. Het einde was slecht!" En daar hebben ze helemaal gelijk in. Terug blikkend op de dagen voorafgaand aan oud en nieuw, dan is daar weinig moois van te maken. Wij hebben geluk gehad en bovendien het geluk en genot van vele, ik zou bijna zeggen dappere, lieden die de omstandigheden of tenminste de naweeën ervan hebben getrotseerd om met ons het begin van onze Franse onderneming te vieren. Bij zoveel warmte was de open haard bijna overbodig.
Desalniettemin zien we nog dagelijks de schade aan de bomen op ons eigen terrein of bij anderen als we het domein even verlaten om wat boodschappen in te slaan. Er zijn stukken waarbij het net lijkt alsof niets is gebeurd en enige honderden meters verder lijkt weer alsof de wereld een poging heeft ondernomen om te vergaan. Wij zijn alweer sinds oudjaarsavond aangesloten op het elektriciteitsnet (en enige dagen later was er weer telefoon) maar er zijn nog zat huishoudens die deze basale luxes moeten missen.
De komende weken en maanden zal voor ons en onze buren langzaam het normale leven weer opgang komen. Het gegil van kettingzagen zal nog wel maanden gehoord worden en iedere ochtendnevel zou ook best wel eens het vuur van de buur man kunnen zijn die eindelijk van zijn dennenafval af wil.
Al met al mogen we niet klagen en was het in meerdere opzichten een bijzondere ervaring. Als het ons de komende week lukt om de aannemer te overtuigen van de prioriteit van ons dak, dan kunnen we in alle rust verder met het 'kort maken' van alle aanstaande openhaardhout en voortgaan met de voorbereidingen van ons eerste seizoen in deze nog steeds prachtige omgeving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten