Het sprookje van de schone slaapster is voor mij in de afgelopen maanden werkelijkheid geworden. Helaas betroft het niet het hoofdstuk over zoenen en wakker maken maar ben ik blijven steken in de inleiding over woekeren en hakken. De natuur heeft hier geen 100 maar slechts 3 jaar vrijspel gehad en desondanks in hoog tempo grote delen van het terrein onbereikbaar gemaakt, als je niet minimaal uitgerust was met een scherpe bijl en een gezonde tolerantie voor krassen en bloed.
In de loop van de zomer is het onderhoud van het terrein peu à peu terug op de rails gezet (en gehouden!) en zijn plekken toegankelijk geworden, herovert (!) waar de natuur aanspraak op begon te maken. Ik zal dit jaar ietsje minder bramenjam kunnen maken dan in 2009 maar daarvoor kon ik weer de achterkant van een aantal gebouwen bewonderen en werd daar niet blij van. Overhangende takken en daken gaan slecht samen. Op het dak aan de achterkant van een schuur zijn pannen en panlatten gaan schuiven met giga gaten tot gevolg. We schrijven het bij op de lijst "Te doen" en geven het de standaard prioriteit "Urgent". Misschien lukt het nog om iets te improviseren, voordat ik me tijdelijk terugtrek in een ander deel van Europa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten