(12-11-2000) Het is inmiddels bijna halverwege november. Het seizoen was reeds afgelopen maar inmiddels zijn we er ook -bijna- over uitgesudderd. De afgelopen weken zijn met enige regelmaat de vele mooie momenten, de gasten, de maaltijden, het weer, het terrein, onze bezigheden -.... kortom ons nieuwe leven!- onderwerp van gesprek geweest. Het is ons in z'n geheel niet tegengevallen. Zonder het gras, dat maar bleef schreeuwen om gemaaid te worden, hadden we zelfs nog vrije tijd gehad.
We hebben bijna 300 personen (zonder de reunië van de familie M.) voor langere of kortere tijd mogen ontvangen. Het planningsbord is af en toe een leuke geheugensteun om je de mensen te herinneren, wiens aanwezigheid je alweer ontglipt is. De kreet "Oh, die ook nog" heeft regelmatig door het huis geklonken, vooral toen Yoland bezig was met het ordenen van de inkomsten. Net als bij een poetsvrouw, die je inhuurt om je rotzooi op te ruimen, maar die je daar toch eigenlijk niet mee wilt confronteren en je dus nog snel effe alles opruimt, zo hebben wij een boekhouder, maar doen eigenlijk alles zelf. Hij controleert, wijst ons fijntjes op de met enige regelmaat voorkomende fouten -het worden er steeds minder- maar krijgt alles mooi op een rijtje aangeleverd in plaats van in de bekende schoenendoos gevuld met een brei aan bonnetjes. Daarvoor (?) geeft hij goede raadgevingen op het terrein van administratie, type autobanden, mollenbestrijding en koken om een aantal van de terreinen te noemen waarmee hij ons steeds weer verrast.
De eerste najaarsstormen en noodweren hebben we reeds achter de kiezen en bovendien goed doorstaan. Ruim 100 millimeter water in minder dan 24 uur brengt een aardig vloedgolf opgang. Ons meer miste na de niveauverlaging in het voorjaar in oktober nog steeds 10 tot 15 centimeter aan hoogte.... maar na een nacht waren de resterende 10 à 15.000 m3 aangevuld. Omdat het aardig droog was geweest in de maanden augustus en september had de hoeveelheid water verder weinig consequenties. Dat was afgelopen week anders toen dat geintje zich nog eens herhaalde. De laaggelegen weilanden bij de buurman stonden ineens blank, de overloop van ons meer maakte het geluid van een heuse waterval, op de hoger gelegen delen stond het grondwater bijna op maaiveldniveau en waren alle mollenvallen onbereikbaar in ondergelopen gangen. Natuurlijk waait er tijdens zulke buien links en rechts weleens wat weg en helaas hebben we ook weer een lekkage gehad. Maar de Tempête van 27-12-1999 heeft duidelijk z'n relativerende werking gehad.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten