(04-12-2000) Aan de vooravond van de feestdagen met een winter, die maar niet wil ontwaken, zitten we soms in alle rust van ons haardvuur te genieten, gevoed met hout van de bomen, die een jaartje geleden zijn omgewaaid. Stukken van de berken die ooit langs de rand van het meer hebben gestaan. Het was een treurig -zeg maar rustig- huilenswaardig moment toen we daar voor het eerst over, onderlangs of voorbij probeerden te komen om ons ‘rondje meer' te kunnen maken. Hoe lullig het aangezicht toen was, mooi op maat gezaagd en doorkliefd zorgen ze voor een prachtig vuur in onze open haard.
Starend in de vlammen ontstaan de prachtigste gedachten, waarvan een aantal reeds het volgende jaar/seizoen betreft. Ondanks een tegenslag op het terrein van het grote verbouwen, hebben we goede hoop het komende jaar al een begin te kunnen maken met een stijgende lijn in de omzet. De huisjes en de studio's hebben het het afgelopen jaar al best goed gedaan. Wij zoeken het daar vooral in uitbreiding naar de perioden rondom het hoogseizoen. Met name de maanden mei, juni en oktober vormden dit jaar de witte vlekken op het planningsbord. Voor de kamers, waarvan de bezetting een beetje tegenviel, hebben we contact gezocht met een klein Nederlands reisbureau dat gespecialiseerd is in wandelvakanties van een dag of zes. De goede ervaringen van een kennis, die in de Bourgogne zit, geeft ons goede hoop, dat ook die poot van het bedrijf aan draagkracht zal winnen.
Het lijkt G..domme wel een peptalk tijdens een jaarvergadering van aandeelhouders.
Het echte werk zit ‘m de komende maanden vooral in kleine maar niet onbelangrijke aanpassingen in de huisjes, studio's en kamers. We gaan het niet allemaal opnoemen want wie weet lukt het niet en worden we daar straks nog aan herinnerd ook. En natuurlijk het allerbelangrijkste: het verder opruimen van de stormschade van afgelopen jaar. Minder omgevallen bomen en meer stapels hout!
Een andere ontwikkeling is, dat we zitten te denken over de inzet van een aantal geiten of geitjes bij het kort houden van gras op voor tractoren moeilijk begaanbare plekken. Natuurlijk moeten we ons eerst weer verdiepen in alle bestaande soorten en maten, (on-)mogelijkheden en alternatieven. Desondanks is het vrijwel zeker dat onze katten volgend jaar niet meer de enige niet-wilde dieren op het terrein zijn.
Weer een andere vernieuwing betreft een verandering in ons kookgedrag. Mocht de kamerbezetting met sprongen stijgen, dan gaan we vaker koken. De maaltijden zullen dan niet allemaal van het niveau van afgelopen jaar zijn, maar onderverdeeld zijn in simpele (gewoon met ons mee eten), normale (zoals afgelopen jaar) en bijzondere maaltijden. Die laatste categorie gaan we 1x per week aanbieden -waarschijnlijk op donderdagavond- waarbij we elke gang van het menu van een passende wijn proberen te voorzien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten