(20/07/2008) Bedacht me gisteren, dat ik nauwelijks op halve kracht draai en wat ik doe, wordt erg bepaald door m’n automatische piloot. Het is het deel wat daar bovenop zou kunnen komen, wat zoveel moeite kost. De motivatie voor de kleine en grote extra’s die ontbreekt. Iets doen, omdat het leuk is en niet alleen maar omdat het moet. En een stap verder; het leuke inzien van de dingen, die gewoon moeten gebeuren. Mijn kracht om ook aan de mindere leuke bezigheden nog enige lol te beleven, waar is die gebleven?!
Bezigheden die iets veranderen en/of enkel voor mijn eigen plezier zijn, daar blijf ik duidelijk uit de buurt: opruimen, anders inrichten, verbeteren, moestuin, klussen, nieuwe dingen kopen, materiaalinvesteringen, leuke dingen doen, zelfs gewoon lekker poetsen ….. Ik sta het me allemaal niet toe, het mag niet, waarom ik genieten terwijl Yoland ligt weg te rotten?? Zo heel veel meer dan een stel botten, kledingresten en haren zal het niet meer zijn. Een afschuwelijk idee, iets wat nu bepaald niet voor het eerst door mijn hoofd gaat. Mijn voorstellingsvermogen is helaas te actief , onbegrenst en realistisch om die kant weggestopt te houden.
Dit is niet, waar ik mee bezig wil zijn. Ga maar weer eens de louterende werking van een achterstallige vaat over me heen laten komen en dan de rest van de dag bij de horens vatten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten