Hoogseizoen

(16-08-2001) Naar goed Frans gebruik eindigde gisteren het hoogste hoogseizoen. Vier weken geleden, na de nationale feestdag "14 juli", stortte het grootste deel van Frankrijk zich in de zomervakantie. Rode en zwarte zaterdagen -aanduidingen voor de verkeersdrukte- volgen elkaar in die periode snel op en culmineren in vele honderden kilometers file en -helaas-tientallen doden als begin augustus Parijs zijn inwoners richting zuiden braakt. En toch kent Frankrijk zoiets als vakantie spreiding.....

 Ons hoogseizoen begint iets eerder en duurt net wat langer, maar gelukkig kennen we hier geen files. Ondanks het aantal mensen wat tegelijkertijd op ons terrein vertoeft overheerst de rust en vaak ook de stilte. Mensen zijn veel op stap, zitten voor hun huisje of op ons terras te genieten van een goed boek, liggen op het strandje of maken een tocht over de paden van ons domein.

 Ondanks het hoogseizoen hebben wij in de afgelopen weken af en toe tijd gehad om iets voor onszelf te doen in plaats van geheel opgeslokt te worden door de gasten. Even lekker zwemmen, in alle rust een rondje meer met de hondjes of bijvoorbeeld proberen om onze tuintjes op orde en fleurig te houden. Het is niet vaak gebeurd, maar af en toe was er zelfs de rust en de tijd voor een uitgebreide lunch in de zon met een goede fles (witte) wijn en een overheerlijke salade uit eigen keuken.

 Daarnaast blijven een hoop van de noodzakelijke werkzaamheden zoals het ‘stoeien' met het terrein (grasmaaien, stormschade ruimen etc.) of het klussen aan de huisjes ook z'n charme houden en horen eerder bij de afdeling ‘ontspanning' dan onder het kopje ‘werk'. Kortom saai is anders en het blijft genieten.

 Hoewel..... als de stormen, zoals gisteren weer -aan het eind van de middag- met de regelmaat van een keer per jaar blijven terugkeren, dan valt er straks niets meer op te ruimen laat staan om te waaien.... In nog geen kwartier tijd -ergens tussen vijf en half zes werd de lucht gitzwart en raasde uit zuidoostelijke richting een noodweer voorbij. Een deel van de gasten stond in badkleding bij ons in de gang. Het noodweer had hen overvallen voordat ze hun huisjes hadden bereikt. Het resultaat was wederom troosteloos. Veel afgebroken takken, weer een aantal omgewaaide bomen, pannen op de grond, een tak op een auto, etc. Binnen enkele minuten nadat het natuurgeweld gepasseerd was, klonk alweer het monotone snerpende geluid van kettingzagen in de wijde omtrek en ook bij ons.