Slowlife

(08/09/2008) Net na zessen een telefoontje, een Franse 06 maar de dame die opnam gaf me door aan Rea, iemand die via Slowlife een aantal weken er helemaal tussenuit wilde zijn. Rea stond in tranen ergens in de buurt van Solignac en zag het helemaal niet meer zitten. Ietsjes te enthousiast vanalles bedacht en onvoorbereid er mee aan de slag gegaan, als je het mij vraagt. Maar goed, via die Franse dame geregeld, dat ik haar kwam ophalen in Le Vigen en gelijk in de auto gesprongen. Ineens was alle ruimte, die er de hele dag was geweest verorberd. Ik was in minder dan 20 minuten in Le Vigen, de donkerblauwe Saab stond er geparkeerd en het kostte ook geen moeite om te zien wie erbij hoorde. Het is goed, dat zij er een jaartje tussenuit gaat, maar of het zo’n goed idee is omdat alleen te doen en in een land als Jemen…….. Het is gelukkig niet aan mij, maar mij schoot wel de vraag door mijn hoofd, wat ik me nu weer op mijn nek had gehaald. Ze wilde nog wel even rijden, als het maar niet meer langs ravijnen (!??) was en we zijn terug gesukkeld naar Le petit Masvieux. In een tempo (45 minuten!) waar ik me groen en geel aan zou ergeren, als ik er achter zou hangen, maar als ik tegen de 80 ging, zakte zij helemaal weg.