Zaterdagmorgen Utrecht-stad verlaten maar de rest van de middag en avond binnen de provinciegrenzen gebleven: Amersfoort stond op het programma. Ik bedoel, Gert-jan stond op het programma en die woont sinds een paar jaar achter het station van Amersfoort.
Ooit in een ver verleden herinner ik me onder de stadspoort doorgelopen te zijn en ongetwijfeld meer van deze plaats gezien te hebben maar daar zijn me geen verdere beelden van bijgebleven. Nu ben ik er een deel van de middag geweest en heb me een beetje lopen vergapen aan wat Utrecht zou moeten zijn maar helaas niet is.
Het oude centrum met z'n lange winkelstraat met verbazend weinig standaard gevelgeschreeuw. Hier niet de ketens die je overal elders tegenkomt en het winkelhart van steden uitwisselbaar maakt. Hier hadden huishoud-, kleding, schoenen- en andere zaken nog 'couleur locale'. Mooi straten, in de kern geen gehink op twee gedachten, geen misplaatst modernisme en, èn, EN een terrassendichtheid en een hoeveelheid vierkante meters terras, die ik me nergens anders vandaan kan herinneren. Niet zo alom tegenwoordig als in Amersfoort tussen de stadspoorten.
Terras(sen), mensen, mensen kijken, drankje, prettig gezelschap, rondom bijna een uitgelaten stemming.... Dit had nachtwerk kunnen worden, maar we zijn verstandig gebleven, hebben genoten van de speciaal verzorgde maaltijd, een goed avondgesprek achter het station en zijn de volgende ochtend voor zevenen in acceptabel nuchtere toestand richting de Franse binnenlanden vertrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten