Als je het nooit hebt meegemaakt zal het enige fantasie vergen, maar 'Stilte' kan zo opdringerig zijn, daar kan lawaai niet tegenop. Het overvalt me hier nog steeds mn in weekeinde en dan speciaal op zondagochtend en ook vandaag was het weer het geval. Met de honden onderweg rond het meer is d'r ineens dat gevoel dat het anders is dan anders. De sensatie alleen op de wereld te zijn en dat op een niet-vervelende manier. Rust, indringende rust en alles overheersende stilte om je heen.
Het eerst dringen de zoemtonen van diverse insekten tot je door. Vervolgens hoor je het fluitconcert van de vele vogels om je heen en tenslotte op de achtergrond het ruisen van water. En dat alles zonder dat de ene partij de andere overheerst of wegdrukt maar vooral zonder één enkele toon van (gemechaniseerde) menselijke activiteit. Het is een ervaring, die je vanaf je oren voelt wegzakken tot in je tenen. En dat is redelijk letterlijk bedoeld.
Opgenomen in een warm bad vleit de rust zich als een wollen deken om je heen. Als je niet uitkijkt, zak je door je knieën en ...nee, dan ga je niet bidden, dan rol je je net als Katrien weldadig op je rug door het gras, springt op, trekt een sprintje en loopt weer verder in afwachting van al het spannends dat je nog te wachten staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten