woensdag 27 april 2011

Licence IV

(12-02-2001) Na maanden niks meer gehoord te hebben, is de laatste weken weer beweging gekomen in onze aanvraag van een drankvergunning. Zoiets heb je nodig als je de hele dag door alle soorten (alcoholische) dranken wilt kunnen schenken. Tegen betaling natuurlijk, hoewel dat niet verplicht is. Na diverse pogingen hebben we eind zomer 2000 onze hand weten te leggen op zo'n vergunning. De plaats waar de vergunning vandaan kwam lag binnen de toegestane verplaatsingsafstand, het koopbedrag was acceptabel en de verkoper ging akkoord met de voorwaarde dat de verkoop alleen door zou gaan als zou blijken dat we de vergunning mochten overnemen. Nadat we de vereiste papieren hadden ondertekend moest alles naar de douane en ging Yoland aan de slag met het maken van een informatiepakket. Uit dat pakket zou moeten blijken dat Le Chalard en omgeving zo toeristisch zijn dat een tweede drankvergunning gerechtvaardigd is, ook al kent het dorp slechts 230 inwoners in plaats van de vereiste 800 (400 per vergunning). Gelukkig voor Yoland bleek het uiteindelijk niet nodig om alles in vijfvoud op te sturen zoals in de papieren stond aangegeven. Het pakket van een centimeter of 3 dik moest naar Poitiers en er zou aansluitend contact met ons worden opgenomen.

 Vanuit Poitiers is schijnbaar een signaal richting Limoges gegaan, want zonder contact gehad te hebben met Poitiers moesten we op een maandag om 11 uur in Limoges zijn. Iemand van Kamer van Koophandel wilde ons persé spreken in verband met onze aanvraag van een Licence IV. Yoland had al geprobeerd om het telefonisch af te handelen, maar we moesten elkaar toch echt ontmoeten. Waarom dat nodig was, weten we nog steeds niet. Alles wat de uiterst vriendelijke meneer wilde weten stond in het dossier (in Frankrijk maken ze van alles en iedereen in elke situatie dossiers) dat voor hem lag. Wij hebben alles bevestigd en hij was -gelukkig- erg positief maar bovenal een ontzettende kletsmajoor. Tussen zijn vragen door, waarmee hij onze gegevens controleerde, begon hij iedere keer uit te wijden over totaal andere zaken. Weer iemand die straks kan claimen, dat wij ons succes toch mooi aan hem hebben te danken. Zo hebben we de laatste tijd ook al heel wat contact met de douane gehad, de politie over de vloer gehad en zelfs de directeur van Gîtes de France had wat gehoord en vond het noodzakelijk om te informeren naar het waarom van onze aanvraag. Wij houden duidelijk heel wat mensen van de straat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten