(11-09-2001) Het vooruitzicht van een periode zonder gasten krijgt steeds iets aantrekkelijkers. Heel langzaam is een verlangen binnengeslopen, het verlangen naar uitslapen, de dag gewoon over je heen laten komen, gewoon ongericht een beetje door een stad slenteren, een hapje eten en misschien wel een nachtje wegblijven. Kortom, de rek is eruit. Het seizoen nadert zijn einde en wij zijn daar niet rouwig om. Net zoals we in het voorjaar stonden te popelen om de eerste gast te ontvangen zo kijken we er nu naar uit om de laatste uit te zwaaien. De welbekende ‘haat-liefde'-verhouding die in bijna alle takken van de horeca is terug te vinden.
In gedachten zijn we de laatste tijd vaker bezig met verbouwen, veranderen en inrichten dan met koken, schoonmaken en gasten ontvangen. Zou het verbouwen gaan lukken deze winter? Van de voorbereidingen voor een rioolsysteem is weinig terecht gekomen, waardoor automatisch de aanvraag voor een bouwvergunning is blijven liggen. Dingen moeten opnieuw aangekaart en opgestart worden. En ‘last but not least' (Wat is dat in het Frans??) moet het weer meewerken. Iets meer de winter van 99-00 dan 00-01, maar dan zonder storm a.u.b.
Heel soms duikt tussen al die ‘doe'-gedachten een vakantiegedachte op. Na twee jaar genieten van ons droomdomein en Frankrijk komt toch weer de behoefte aan een (tijdelijke) verandering van lucht en uitzicht naar boven. Wat zijn de mogelijkheden op dat terrein?? Toscane in de herfst/winter?? Het zuiden van Spanje?? Of met het vliegtuig naar de bekende bounty-oorden?? Eigenlijk vinden we het aan de ene kant te gek voor woorden, maar aan de andere kant hebben we altijd -nou ja, bijna altijd- erg genoten van onze vakanties. Of het er dit jaar van komt weten we niet, maar als de kriebels blijven dan zoeken we binnenkort huizen- en beestenoppassers.
(Yoland hoorde de volgende ochtend bij de bakker pas van de aanslagen in Amerika! Het platteland .... )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten