Heb je een probleem, dan kan het tegenwoordig met een beetje geluk weggesneden worden. Soms is het beter, soms is het een opluchting, soms een (tijdelijke) verfraaiing en soms is het gewoon levensnoodzakelijk. Nu ben ik toch zo benieuwd of mijn ‘probleempje’ ook zo ff weggesneden zou kunnen worden. Een sneetje hier, een knipje daar en klaar! Ik kan zo een paar meer maar vooral toch minder aantrekkelijke alternatieven bedenken. Mij ontbreekt echter de kennis omtrent succesvolle behandelingsmogelijkheden. Sterker nog, ik kan me niet heugen, dat ik ooit al eens ergens het door mij ervaren manco in een hoopgevende diagnostiek de revue heb zien passeren.
Misschien ben ik uniek, een niet geheel onprettige gedachte, ware het niet, dat ik er niet door in feeststemming geraak. In tegendeel! Nee, gelukkig ook geen rouw- of andersoortige grafstemming, maar het stemt me toch, hoe moet ik zeggen … het stemt me enigermate misttroostig. Ja, een mooi woord en het juiste beeld. Ik dwaal en zie werkelijk niks, in welke richting ik ook kijk. Terwijl dat mistige, vage toch een beetje tot de symptomen gerekend kan worden van mijn aandoening. Dat mistige enerzijds en anderzijds die onverklaarbare behoefte alles roze te willen inkleuren ….,.
Klinkt onschuldig niet? Dat is het verneukeratieve…. Een term, die in dit kader redelijk letterlijk kan worden genomen. Het duurt altijd weer even voordat de mist opgetrokken is, maar één ding is dan snel duidelijk: roze is er niks! Weer een keer heeft het rad de werkelijk verdrongen en mag je wederom op de blaren zitten alsof dat je voorkeur zou hebben. Zou dat nou niet weggesneden kunnen worden? Zit ergens die roze bril met waas-effect op zo’n manier, dat hij met een snelle haal van het scapel is te verwijderen? Zou het mogelijk zijn om het andere geslacht ontnuchterd tot nuchter tegenover te treden en toch in de wolken terecht te komen ipv de zoveelste weinig zachte landing in de modder?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten