donderdag 23 juni 2011

Een werkdag

(17/06/2008) Na een goede nacht op zich prettig opgestaan, niet super rustig en relaxed maar weer wat beter dan gisteren. Rondje honden, voorbereiding belasting St. Yrieix en diverse toestanden in Limoges, alles geen probleem. De onroerendgoed belasting in St. Yrieix was effe doorbijten, die dame snapte geen ene reet van al die gebouwen verdeeld over twee gemeentes, en nu is het afwachten wat het me allemaal gaat kosten, nou schijnbaar na bijna tien jaar eindelijk duidelijk (?) is wat hier allemaal staat. Terug via thuis omdat ik dacht een papier niet bij me te hebben, wat wel het geval was. Kopieën gemaakt voor de vernieuwing van het rijbewijs en richting Limoges vertrokken. Via Wieger, boek afgegeven en uitgenodigd voor een feest, naar de nieuwe boekhouder, maar zij was vandaag buiten de deur bezig. De brief van de URSSAF aan Yoland om te vragen wat ze nu ging doen, na haar functie in de SARL neergelegd te hebben, was redelijk snel rechtgezet, zonder dat me dat uit het evenwicht wist te slaan. Dacht ik tenminste. Daarna naar de jachttoestand voor de colliers en toen was het afgelopen. Op de terugweg richting de GAN en aansluitend de RSI, etc. schoot het helemaal verkeerd. Terug gegaan naar de auto, een tijdje gezeten, proberen te ontspannen, wat deels lukte en besloten om, desnoods in étappes terug naar huis te gaan. Het was bovendien al te laat om alles nog te doen wat ik me voorgenomen had voor de afspraak van half zes bij de fysiotherapeut.

 Een tussenstop was onvermijdelijk omdat mijn blaas op springen stond, en toen ook weer wat proberen te ontspannen maar verder gewoon naar huis gereden. Weliswaar met een wat raar gevoel in mijn lijf en tussen mijn oren, maar zonder onverantwoordelijke consequenties hoe groot de vraagtekens ook waren, die je bij deze rit kon zetten. Thuis de laptop gepakt en aangezet in het kantoortje, benen op tafel en me proberen te ontspannen. Vijf over half vijf begonnen en om tien over vijf merkte ik dat ik een deel van de tijd weg was geweest. Toch blijkbaar ongemerkt gesloopt vandaag, de afgelopen dagen, …….

 Na de ontspanning richting de fysiotherapeut. Uit de auto te voet op weg naar de praktijk stopte Georgette me, een dame van vergevorderde leeftijd maar ongekend mobiel, en wilde weten hoe het met me ging. Ze begon direct dat ik een vriendin moest zoeken. Ze bleek niet een nieuwe relatie te bedoelen, maar gewoon iemand voor de gezelligheid of hoe je dat moet noemen. Als ik het al goed begrepen heb. Met die afdeling ben ik gewoon niet bezig. Ik heb haar proberen duidelijk te maken dat ik meer bezig ben met het zoeken naar rust in mijn leven dan gezelschap. Ik was natuurlijk ook altijd welkom bij hen en heb daar maar direct gebruik van gemaakt door te vragen of het over een half uur schikte, omdat ik Philippe, hun neef niet wilde laten wachten. Bij Philippe gewoon heerlijk gemasseerd, mijn nek is niet echt het probleem meer hoewel hij stijf blijft aanvoelen wat enkel en alleen van de stress kan komen. In tegenstelling tot andere keren heeft hij nu niet de neiging om de behandeling voortijdig af te breken.

 Bij Jean en Georgette een uurtje gezeten en de boel een beetje bijgekletst over hoe het met mij gaat, met het domein, de afgeketste verkoop en Thierry. Nou, die laatste kunnen we alledrie wel schieten, dus dat was dankbaar kankeren. Uiteindelijk blij dat ik langs ben gegaan. Had al het idee, dat ik voorzichtig kon proberen om mijn kop weer links en rechts te laten zien. Vooral niks overhaasten. Vandaag is gewoon weer een voorbeeld van de onvoorspelbaarheid van mijn veerkracht. Ergens morgen of overmorgen nog maar eens naar Limoges want m.n. de verlenging van het rijbewijs moet niet tussen het wal en het schip vallen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten