Al eens een stel mensen ontmoet, die in feite te goed zijn voor deze wereld? Misschien kent iedereen zo zijn engeltjes, maar ik ben ze hier in Frankrijk voor de tweede keer in mijn leven tegengekomen. Na een buurvrouw in Utrecht, waarover misschien ooit een andere keer, is het hier een ouder stel, dat bij de verkoop als een onderdeel van de inboedel aan ons werd voorgesteld. In de voorafgaande stukjes zijn ze links en rechts al eens opgedoken, maar dat doet hun rol op deze plek geen recht.
René, inmiddels bijna 80, en Gisèlle, iets van 10 jaar jonger, kennen LpM bijna 50 jaar, zijn naast al die eigenaren, die de plek opeenvolgend hebben gedeeld, de enige continue waard(e) van de plek. Ooit begonnen als een soort burenhulp tijdens de herstelperiode na een bedrijfsongeval van René, is de band nooit meer verbroken. Madame Maillet, Mr Spall, Ben & Trudie, daarna wij en nu ik. Ze zoeken in het najaar paddestoelen, René bejaagt sinds een paar jaar de reeënplaag, vist af en toe wat en wandelt vooral graag over het terrein. Ze zijn lief, aardig, behulpzaam, uitnodigend, tegenmoetkomend, slepen de halve opbrengst van hun moestuin deze kant op, bedelven me onder verse eieren, zijn een onschatbare bron van informatie en nodigen me met enige regelmaat uit om bij hen te komen eten. Vandaag was weer zo'n dag.
Voel je je langzaam heel ongemakkelijk onder al die giften uit het gulle hart van die mensen, doe je iets terug met bloemen en eten en ..... komt alles 6-3dubbel weer terug. Moest dus weer eens verschijnen, wat bepaald geen opgave is, maar me toch steeds weer een ongemakkelijk gevoel geeft.
Vooraf borrelen, voorgerecht met diverse vleeswaren waaronder een zelfgemaakte pâté, vervolgens kip uit eigen tuin met dito gebakken aardappelen en lekker veel knoflook, sla met kaas en een kersenflan met verse kersen toe ..... natuurlijk van net naast de deur. Rosé bij het voorgerecht en de kip, rode wijn bij de kaas, toetje en de koffie. Ja, Fransen drinken wijn bij en soms in de koffie. Vandaag gelukkig geen 5 of zes gangen, geen champagne bij het toetje en geen borrel bij de koffie. Het was vandaag "simpel", maar toch weer ruim drie uur platgeslagen zonder dat je er erg in hebt. Uitgebreid over vanalles en nog wat zitten kletsen. Natuurlijk ging het over LpM en andere eigenaren maar ook over politiek, het dorp en hun ergernis over de oudedagsverzorging, die hen voor hun gevoel ontstolen is.
Tegen half vier ging ik rondom voldaan huiswaarts met mijn armen vol kersen, eieren, sla, aardappelen, radijs en uien.... Wat moet je daar anders mee dan van houden???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten