Excursie

 Een paar loslopende koeien, een zoekende boer en een auto aan de ingang van de oprit. De cocktail waarmee de honden het voor gezien hielden en eerst buiten mij stembereik, toen uit mijn gezichtvelds en tenslotte (tijdelijk) uit mijn leven verdwenen. Ik kan het ze niet eens kwalijk nemen. Mij wordt het hier ook af en toe teveel. Dan stap ik in de auto en ga naar elders. Maar het was de eerste keer dat ze via de toegangsweg verdwenen en dan ..... Waarheen??

 In de auto en een stuk naar St. Yrieix gereden, toen naar de buren en Mortorolles, vervolgens naar Le Chalard, daarna richting de D901 en Combertoueix. Niks, niks en nog eens niks. Steeds als ik weer op een rustig spelende, liggende of loslopende hond stuitte, wist ik dat de mijne niet die kant op waren gegaan. Dan was er drukte, geblaf en vreugdevolle hondengezelligheid geweest. Maar ja, met een auto bestrijk je maar een heel klein deel van de 360 graden die de windrichtingen bij elkaar vormen.

 Inmiddels een paar uur later en me stap voor stap bedacht wat de meest voor de handliggende route voor de honden zou kunnen zijn geweest. De boer was met zijn auto aan het begin van de oprit gestopt. De verse vlaaien wezen op de oorzaak. Hij was zijn koeien op de weg tegengekomen en heeft ze te voet teruggedreven. Nu hebben koeievlaaien een enorme aantrekkingkracht op honden. Dus ze zullen richting de D901 zijn gegaan maar hoever? Met de koeien waren ze niet mee gegaan, dan zou ik ze hebben gehoord. Maar er is die kant op een bospad naar links, waar ik in al die jaren hier ter plekke nog nooit in ben geweest. Dat leek me wel genoeg prikkelend voor de nieuwsgierigheid van Sammy en Katrien. En ja hoor, op de eerste de beste vochtige plek en overduidelijk hondenpoot. Na wat roepen en fluiten kwam Sammy me hijgend tegemoet maar Katrien liet zich ook na een heel eind lopen en nog vele malen fluiten en roepen niet blikken.

 Sammy naar huis gebracht, de kaart bekeken en terug maar naar het gehucht Combertoueix en daar wist een manneke me direct te vertellen waar ik Katrien moest zoeken. Moe maar bepaald niet ontevreden lag madame bij een stel mensen die een zomerverblijf bij een meer aan het opknappen waren. Vrouwen......