Katten voor de kachel, honden ieder op een bank, borrel naast me en net het water opgezet voor de kruik bij gebrek aan beter. Tijd om de klamme lappen op te zoeken, maar de zin ontbreekt. Loop wat door het huis te klooien en kom in de kamer waar de 'laatste spullen' staan van Yoland. Een plek waar ik maanden niet geweest ben. Wat zou ik er moeten? Het is een plek waar herinneringen vorm krijgen, omdat er de laatste kleren liggen die Yoland gedragen heeft, de jassen hangen die ze aan, schoenen staan, boeken liggen, spullen van de begrafenis, etc. Dingen, die op zich geen enkele zin meer hebben maar minder snel vergaan dan de mens zelf.
Een ding in die ogenschijnlijk willekeurige opeenhoping trok mijn aandacht. Bij het opruimen van de spullen, die Yoland de laatste maanden in Utrecht om zich heen had, zat een CD van Leo Ferré. Een dubbelaar met de titel "Avec le temps" en slechts één Cd in het doosje. Ik ben toen alle denkbare en ondenkbare mogelijkheden nagegaan, waar die andere Cd zou kunnen zijn gebleven maar heb 'm nooit gevonden. Een raar iets, niet in de laatste plaats omdat Yoland alles behalve slordig was.
Met het doosje in mijn hand naar beneden en achter de Pc gekropen opzoek naar dat ding. De befaamde bol-punt-com had het niet in de aanbieding, maar aan de overkant van de grote plas bleken ze het ding nog te verhandelen. De CD besteld, betaald en met het goede gevoel "Weer iets afgerond te hebben" mijn bed ingekropen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten