(12-01-2001) De winter is duidelijk een periode van reflexie. Na de evaluatie van de Tempête en een rondleiding langs onze drijfveren om hier op Petit Masvieux te vertoeven is nog lang niet alles de revue gepasseerd wat het verhalen waard is. Zou je ons gevraagd hebben of er iets bijzonders gebeurd is het afgelopen jaar, dan zouden we waarschijnlijk antwoorden dat niets noemenswaardigs heeft plaatsgevonden. Bij nadere beschouwing zit het echter toch wat anders in elkaar. We hebben ons deze stek blijkbaar zo snel eigen gemaakt, dat we dingen die dat echt nièt zijn, toch heel gewoon zijn gaan vinden.
Neem bijvoorbeeld de strijd tegen het steeds maar weer te lange gras. Dachten we in de laatste maanden van het afgelopen jaar de rust gevonden te hebben omdat het gras niet twaalf maanden welig tiert. Een soort groeistop, adempauze waarin de maaimachines onderhouden, de blaren beweend en de messen opnieuw geslepen kunnen worden voor het nieuwe seizoen. Maar voordat het aanvalsplan voor het komende jaar klaar was, werd een vergeten feit langzaam aan pijnlijk helder. Niks ‘laat het voorjaar maar komen', eerst de winter maar eens benutten.
Tegelijk met de pauze bij het groeien van het gras begonnen de bladeren te vallen en zie ..... daar zagen we al die omgevallen bomen weer te voorschijn komen. Helemaal weg zijn ze natuurlijk nooit geweest maar de bladeren, varens en bramen maakten toch dat je dacht ‘ach, het valt allemaal best wel mee'. Niet, dus! Er zal gezaagd moeten worden. Zagen, splijten, stapelen, branden ......
Rondom het grote huis valt het mee en zullen we voor het seizoen de zaken wel op orde hebben. Een paar keer lekker fikkie stoken, een dag of wat tekeer gaan met de kettingzaag en aansluitend het (gras-)veld fatsoeneren. Maar dan hebben we nog de restanten van Oud- en Nieuw 1999/2000 rondom het meer, de bomen in, over en langs het riviertje, het bos en ook nog wat boompjes bij de buren. Alles overziend kregen we ineens het idee om in te gaan op de wens van vele van onze bezoekers: de handen uit de mouwen steken.‘Een werkweek' zou bij een redelijke bezetting de omvang van het houtprobleem behoorlijk kunnen verminderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten