Heb je de verplichte bezigheden met succes een week voor je uitgeschoven, maar besef je, dat je er toch niet onderuit komt en maakt een planning voor de dag van morgen, ga je een paar uur later compleet met gekraak en al door je enkel ...... Au! Behalve dat je dan een stevig schietgebedje ontglipt, wat denk je dan? Precies! Blijkbaar is het niet de bedoeling, dat ik doe wat gedaan moet worden.
En als dit nou de eerste keer zou zijn, dat me een dergelijk ongevraagde stok tussen de spaken van de eindelijk opgang komende wielen wordt gestoken, zou ik zeggen ... "Soit". Maar dit is de afgelopen jaren meer regel dan uitzondering geweest en dan begin zelfs ik me achter de oren te krabben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten