Ik zou liegen als ik zou ontkennen, dat ik het voel. D'r is iets, maar wat is het? Waar komt het vandaan, wat heeft het precies te betekenen en voor wie is het bedoeld, dat onbestemde maar niet onprettige gevoel?
Is het voelen (& liegen of sturen) & menen, waar ik mee bezig ben. Vrees dat het een bomen & bos toestandje is en een kristalhelder eindresultaat in zwart/wit d'r voorlopig niet inzit.
Waar is de tijd gebleven, dat alles tenminste simpel leek, al was het maar, omdat je de consequenties van de meeste wensen en keuzes niet overzag, niet kon overzien, omdat de ervaring ontbrak en goede raad niet aan je besteed was?
Na de vele bochten waar ik me de laatste tijd in en door wring, ga ik me binnenkort maar eens uitlaten en ontspannen in Parijs. De stad van gevoelens in zijn algemeenheid en verliefdheid in het bijzonder. Ik zou het zo worden, als ik het niet al was, denk ik, schat ik in, geloof ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten