Het voelde goed aan, de nieuwe plek, ondanks de grote gaten in het schuurdak. Al van afstand zag ik dat het terrein rondom de gebouwen was gemaaid. Het was groener en egaler dan in juni, toen het onkruid welig tierde. Ter plekke bleek de boer ook de binnenplaats meegenomen te hebben.
Is het een binnenplaats? Het is niet ommuurd, zal het ook niet worden, maar wel aan twee kanten begrenst door gebouwen en straks komt er nog de muur van de moestuin bij en de rest is een kwestie van beplanting. Ja, het moet een soort binnenplaats worden. Een 'intieme' ruimte buiten in het verlengde van de woonruimte(n) binnen.
Het beeld, hoe het ooit moet worden, zit in grote lijnen in mijn hoofd. De afspraak ter plekke was bedoeld om de afronding te stimuleren, maar de meneer, die ik sprak, maakte meer de indruk van een tuinman dan tuin-/landschapsarchitect. Hoewel hij goed luisterde en duidelijke vragen stelde, kwam hij nauwelijks met voorstellen. Je zag geen enthousiasme, de opborrelende ideeën misten, er was veeleer terughoudendheid. Meer iemand van transpiratie dan van inspiratie, voor aanleg en onderhoud en niet voor het ontwerp, maar we geven 'm een kans.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten