(28-06-2001) Zoals met meerdere zaken zijn we inmiddels bijna een jaar bezig met het verkrijgen van onze drankvergunning. Sterker nog we waren het bijna vergeten. Onlangs kregen we een telefoontje van de verkopende partij met de vraag hoe de zaken ervoor stonden. Wij natuurlijk met de mond vol tanden, want meer dan dat er waarschijnlijk geen schot in zat, wisten we ook niet. Als Française in hart en nieren had deze madame meer ervaring met de manier, waarop de zaken hier (niet) worden geregeld en ze gaf ons het advies nog maar eens achter de hele toestand aan te bellen. Dus weer contact gezocht met de Douane en aansluitend met de partijen, die tot op heden niet toe waren gekomen aan het verstrekken van een advies. Enkel de Kamer van Koophandel had zijn zaakjes correct afgehandeld.
We misten nog het advies/de goedkeuring van het hotelwezen en van de Conseil General. Beide procedures maar weer aan gezwengeld via de desbetreffende contactpersonen. Bij de Conseil General leek het te hangen op het vergaderschema van de club, die het uiteindelijke akkoord moest geven en bij de hotelclub was het dossier gewoon onder op de stapel terecht gekomen. De dame, die Yoland daar te woord stond, zei zonder enige gêne, dat ze er na het vorige telefoontje iets mee had willen doen, maar het daarna vergeten was.....
Zo met de zomervakantie voor de boeg heeft het er alle schijn van dat we het jaar gaan halen. De Duitsers hebben hier een spreekwoord voor: ‘Wat lang gist wordt uiteindelijk goed!' Ik hoop dat ze gelijk hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten