Het moet weer ff. De spullen in de auto gegooid en rond de tijd van schrijven, zit ik ergens in de buurt van Châteauroux. Kleine complicatie is het weigerende espresso-apparaat, dus waarschijnlijk heb ik al een stop achter mijn kiezen om mijn ingewanden van de gewenste ochtenddosis in melk verdronken koffie te voorzien. Tenminste in zoverre dat dit mogelijk is in dit land van overvloed, een credo dat zo ongeveer voor alles geldt behalve voor de melk in de koffie.
Akelig wakker zie ik dus nu rechts de lichten van de bedrijvigheid op en om de luchthaven van Châteauroux. D'r landt nauwelijks een vliegtuig, maar dat hebben al die kleine en in weze overbodige vliegvelden gemeen. Het verbaast ook niemand zolang dat ene vliegding d'r maar is waarvoor men dank uitgebreide subsidiesytemen een belachelijke lage prijs heeft betaald. Ik hou van echte kosten, dus ik rij!! Heb ik het geld niet meer of ontbreekt me de energie dan blijf ik thuis en geniet de rust van het blijven.
Die rust was er dus nu niet, omdat de mogelijkheid aanwezig was om toch te doen, wat ik bedacht had te laten. Utrecht in oktober! Waarschijnlijk valt zelfs het weer mee. Ik maak dus optimaal gebruik van de geboden mogelijkheden. Heeel fout, maar wel lekker. Aan lekker gaat de wereld ten onder, maar mooi voorlopig nog ff niet. En trouwens, voor ik heel Griekenland hun vervroegd pensioen betaal, kan ik mijn dubbeltjes beter aan mezelf besteden. Heb zo al mijn plannetjes ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten