zondag 9 oktober 2011

Moedertje Bijou

(02-07-2001) De drukte op het beestenfront begint kalmere vormen aan te nemen. De honden vertonen af en toe de neiging om te luisteren en de katjes beginnen iets verder te kijken dan de directe omgeving van het huis. Vagelijk zijn dezelfde patronen herkenbaar, die we ook bij het opgroeien van Bijou en Caillou hebben gezien. De huidige jonkies zijn echter vooral vele malen onzelfstandiger dan onze eerste katjes.

 Bijou en Caillou kwamen met acht weken bij ons en waren vanaf dat moment direct moederloos en geheel op zichzelf aangewezen. En dat vonden ze eigenlijk wel prima, wat al gauw bleek toen ze weigerden om ‘s nachts in een hok te zitten. Dus vanaf acht weken en een paar dagen waren die twee 24-uur per dag buiten en moesten we maar hopen dat alles goed zou gaan.

 Het huidige triootje heeft moeders nog steeds onder handbereik en laat zich uitgebreid verzorgen. Inmiddels zijn ze de twaalf weken gepasseerd en nog steeds weinig of geen zelfstandige neigingen. We zien ze geen muizen vangen maar in plaats daarvan nog steeds aan moeders tepels hangen. En hoewel Bijou de kleintjes niet meer opzoekt om te voeden, laat ze de kleintjes zonder problemen drinken, als ze naar haar toe komen.
De eerste nachten buiten -een paar weken geleden- waren even spannend en (natuurlijk) waren een of meerdere kleintjes ‘s ochtends (even) zoek, maar deels dankzij ons gezoek maar vooral toch vanwege Bijou's klagelijk gemiauw en vaak gerichte ophaalacties waren de kleintjes vrij snel weer present. Zo wit als ze zijn, zie je ze gelukkig erg gemakkelijk. Na het ochtendmaal blijven Beertje, Juultje en Droppie trouw in de buurt van het huis hangen. Niet omdat wij zo leuk zijn of omdat ze bang zijn. Nee, simpelweg omdat moeder's continu muizen aansleept en de kleintjes misschien nog geen muizen vangen maar de culinaire kwaliteiten ervan wel weten te waarderen.

 De grootste buik die gevuld moet worden is van Beertje, waarna Juultje haar deel opeist gevolgd door Droppie, die het spelen met een muis, zelfs als ie dood is, leuker vindt dan ‘m op te eten. Nauwelijks een muis afgeleverd, of Bijou trekt er weer op uit. Ze neemt zelfs nauwelijks de tijd om zich schoon te maken. Hoe zou dat met zes jonkies uitpakken??
Gelukkig maakt ze zelf nog steeds een goed gezonde indruk. De hele zoogperiode heeft ze geen moment mager en ongezond uitgezien. Reden genoeg om haar ‘doormoederen' maar gewoon voor lief te nemen ook al hebben alle drie de jonkies bijna het formaat van moeders.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten