(03/09/2008) De berg, die het opruimen vooraf leek, bleek minder onbedwingbaar, toen ik eenmaal bezig was. Begonnen ben ik met het deel, waar ik het meest tegenop keek: haar kleren! Heb het meeste gewoon in dozen gestopt, die, net als al het andere wat ik weg wil doen, richting Utrecht zullen gaan. Daar ga ik tenminste van uit. Die afspraak dateert van iets van een half jaar geleden, en sindsdien heb ik niks meer gehoord. Dus is niks veranderd, toch?
Een aantal kledingstukken heb ik apart gehouden. Misschien dat ik een of twee bewaar maar de rest van wat ik achterhoud gaat gewoon in de fik, omdat ik niet wil dat ze een tweede leven gaan leiden. Na de kleren, een doos met schoenen en toen begon feitelijk het echte werk. Al die dingen en dingetjes, prullaria en dagelijkse gebruiksvoorwerpen waarbij je je bij elk stuk afvraagt: houden of wegdoen. Ook hier zullen de nodige dingen bij zijn, waar ik niks mee wil of kan maar ze ook niet graag naar Utrecht zie vertrekken. We zien wel, bewaren is voorlopig het meest voor de handliggende alternatief. Nergens zoveel teveel van als van ruimte!! Moedwillig dingen kapot maken is toch wat anders dan papieren door de shredder halen of kleren verbranden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten