Dagen als de dingen die voorbijgaan ...
Het gewicht is verminderd, de herinnering minder zwart gekleurd, zelfs de betekenis heeft aan kracht verloren. De verjaardag in mei heeft de plek teruggekregen, die de datum verdient. De geboorte en het leven, wat Yoland daarna geleid heeft, zijn van onvergelijkbaar grotere waarde, dan de dag waarop ze er plotseling niet meer was.
Yoland's afwezigheid is een algemene aanwezigheid geworden, die geen speciale aandacht behoeft. Was het graf hier in Frankrijk geweest ipv in Utrecht zou ik het vaker bezoeken, dan ik me direct na haar dood had bedacht. Nu is het een vast onderdeel van mijn bezoeken aan Utrecht, maar het is niet meer de reden om naar Hartje Nederland te rijden. De dood verdient die speciale aandacht niet. Hij is d'r gewoon, helaas en dan toch ook weer niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten