Moeders

(28/08/2008) Vannacht de welbekende étappes afgelegd en om half zeven redelijk wakker. Zonder het bezoek aan Boussac was ik waarschijnlijk nog wel wat blijven liggen, maar nu toch binnen tien minuten opgestaan en beneden mijn koffie-verkeerd klaar gemaakt. Moeders was beneden voordat ik ging lopen. Het rondje met de honden was één groot genieten en lichamelijk ging het ook allemaal heel erg redelijk. Terug binnen de spullen voor Boussac bijeen gezocht, mijn moeder aan thee geholpen (daar vraagt ze dan alweer twee dagen niet naar!!) en tegen negenen vertrokken.

 Het was prachtig weer. Met mijn moeder nergens speciaal over gehad, maar wel de hele rit zitten kletsen. In Boussac was markt. Zonder dat bewust te sturen, heb ik blijkbaar een voorkeur om daar op donderdag te verschijnen als het markt is in het centrum. Auto ergens achteraf weggezet en met moeders naar het terras voor het café des Sports gegaan. Koffie besteld en van de drukte om ons heen genoten. Een tamelijk alternatief ogend gezelschap maakte reclame voor een circusvoorstelling. Lekkere muziek, aanstekelijk enthousiasme en een artiest die op bijna biologerende wijze de aandacht trok door de manier, waarop hij met ballen wist te spelen. Het was een oogstrelende show van vloeiende bewegingen met handen, armen, lijf en ballen (echte). Later zag ik dat het om een openlucht-circus ging en steeg mijn waardering voor hun presentatie nog wat meer.

 Na de kroeg naar Les Villattes gereden en mijn moeder minzaaam en terughoudend het geheel in ogenschouw zien nemen. De plek was te afgelegen, het werk te veel, terrein te groot en zo waren er vast nog meer dingen. Tijdens de lunch wat dingen proberen recht te zetten, uitleggen en het leek erop alsof ik ergens een snaar raakte maar of dat werkelijk het geval is geweest moet ik maar afwachten.

 Geluncht in het betere hotel van Boussac en ondanks mijn opmerking, dat we maar een beetje gaan eten, omdat we ’s avonds uit gaan eten, bestelt ze een biefstuk met frites en zegt na het eten bij het afrekenen doodleuk: “Maar het was de bedoeling, dat ik vandaag het eten zou betalen …” Op mijn antwoord dat dat vanavond kan als we uit gaan eten, viel haar mond open en zei ze verschrikt “Weer eten?”. Ze heeft of een geheugen als een zeef of is zo doof als een kwartel of allebei. Voorlopig lijkt het doofheid. Ze had van de week het lef om nav een opmerking daarover van mijn kant te zeggen, dat wij tegenwoordig ook allemaal zo zachtjes spraken …. Ja, ja, gaat fietsen!!

De terugweg binnendoor gedaan, een prachtige weg, nog steeds prachtig weer en toen het gesprek een beetje afgelopen was (en mijn moeder maar met moeite de ogen kon openhouden) de Cd met mijnwerkersliedjes opgezet en samen (!) meegezongen. Prachtig.