vrijdag 28 oktober 2011

Terrasmeubilair

(10-07-2001) We zijn weer een stukje minder Nederlands geworden. We hebben afscheid genomen van Hartman & Co! Gaat een belletje rinkelen?? Yes, precies; we hebben het plastic terrasmeubilair rondom het grote huis vervangen! Weg met die oerlelijke, oogverblindend witte dingen die het om de haverklap begeven als je eens lekker wilt gaan zitten.

 De ons welbekende Tempête had al voor een stevige uitdunning van het befaamde meubilair gezorgd en direct ook bewezen dat de spullen nauwelijks tegen een stootje kunnen. Nou ja, stootje, laten we er een stevige stoot van maken! Zodoende was al een groot deel van het spul verdwenen richting de déchetterie, de Franse versie van een milieupark. Met als gevolg dat we afhankelijk van de bezetting steeds met stoelen en tafels moesten schuiven resp. slepen. Geen ideale situatie en bovendien wilden we met het oog op een groter aantal gasten op kamers een duidelijk herkenbaar terras hebben. Dit om te voorkomen dat je iedere keer weer de mensen moet vragen om niet op de voor ons gereserveerde stukken te vertoeven.

 Tussen iets bedenken en het doen zit bij ons meestal nogal wat tijd en gelukkig waren met het bedenken al in de winter begonnen. De Metro -Franse Makro- speelde leuk mee door in het voorjaar een speciale folder rond te sturen met terrasmeubilair en aanverwante zaken en na kort wikken en wegen hebben we gekozen voor kleine vierkante tafels en stoelen met een aluminium frame en een gevlochten kunststof zitting en rugleuning. Een keuze vanwege de kleur (donkerblauw) en het onderhoudsarme karakter van het spul. Teak heeft ook wat maar is behalve stukken duurder vele malen veeleisender qua onderhoud als je tenminste niet van die door het weer grijs geworden spullen wilt overhouden.

 Bij het bestellen kwam nog even een kleine verrassing kijken ... van bezorgen hadden die lui nog nooit gehoord. We dachten dat zulks enkel voorbehouden was aan Brocantes en ‘Bric à Brac'-achtige zaken, maar nee hoor, ook hier. Ze hadden niet eens iets achter de hand waarvoor betaald moest worden. Dus was het weer aan ons een oplossing te bedenken. Via de oude eigenaren van de buren konden we een kleine wagen voor vervoer van vee regelen en hupsakee daar ging het (30-06) richting de Metro toen de bevestiging van onze bestelling binnen was. Eenmaal thuis was het even zoeken naar de stoelen en tafels tussen al het karton en plastic, waarin het verpakt zat, maar het resultaat vergoedde dat ruimschoots. Een echt, heus terras!!! Nu de drankvergunning nog en het feest kan beginnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten